Er wordt de laatste tijd veel gesproken over beveiligen op het internet. Er zijn inmiddels honderden sites waar je een wachtwoord voor moet gebruiken. Sites die je gebruikt als hobby, maar ook sites waar gevoelige informatie op staat of belangrijke documenten op bewaard worden. Om die sites goed te beschermen is het belangrijk om het account te beveiligen met sterke inloggegevens. Oftewel voor elke website een ander wachtwoord. Wanneer je dan eindelijk een inlogcode hebt gevonden dat sterk is en makkelijk te onthouden is, wil je deze natuurlijk voor elke website gebruiken. Hier schuilt dan ook het grote gevaar.

Dezelfde inloggegevens voor meerdere sites.

Wanneer je dezelfde inloggegevens voor meerdere sites gebruikt, maak je het voor hackers ontzettend makkelijk om ineens bij alle gegevens te komen. Het is immers zodat zij het password maar één keer hoeven te achterhalen in plaats van dat dit bij elke site opnieuw moet. Wanneer ze dan de inlogcode van bijvoorbeeld het Twitter account weten te hacken, hebben zij ook direct het password wat nodig is om in te loggen bij jouw bankgegevens. Om vervolgens door te gaan naar bijvoorbeeld een online cloud dienst of zelfs de DIGID.

Meerdere toegangscodes voor verschillende sites.

Honderden verschillende toegangscodes gebruiken voor verschillende sites is dan de andere oplossing. Maar wie kan er nou zoveel toegangscodes onthouden zonder deze te vergeten? Er zullen vast personen zijn die dat kunnen, maar niet iedereen is hier toe in staat. Ook is het natuurlijk mogelijk om alle toegangscodes op te schrijven. Ook hier hangt een risico aan. Het kan natuurlijk zijn dat iemand het briefje vindt waar alles op opgeschreven is, of juist het bestand hackt waar alles in opgeslagen is. Ook dan is het dus zo dat alle inlogcodes ineens beschikbaar zijn voor degene die deze codes willen ontvreemden. Ook hierbij is dus nog een groot risico aanwezig. Maar wat is dan de beste manier om alle sites goed te beveiligen, maar niet alles te hoeven onthouden.

Verschillende manieren van internetbeveiliging.

Er zijn een aantal verschillende manieren die bijdragen aan het goed beveiligen van de internetbeveiliging. Dit zijn alle manieren om er voor te zorgen dat het voor hackers moeilijker wordt om in te breken op de website en de andere inlogcodes ook te achterhalen. Er zijn verschillende sites die gebruik maken van een tweestapsverificatie. Bij een tweestapsverificatie is het zo dat er naast een inlognaam en een inlogcode ook nog iets anders nodig is om in te loggen. Vaak is dit bijvoorbeeld een code die wordt verzonden naar een vertrouwd apparaat. Wanneer iemand wil inloggen op jouw site zal dit moeten via een mobiele telefoon of ander apparaat die ingesteld is als vertrouwd apparaat. Op die manier kunnen hackers dus inloggen, maar hebben zij niet meer voldoende aan alleen een inlog en inlogcode. Dit is een methode die veel gebruikt wordt voor sites van de overheid, maar ook populaire apps en bewijst een goed beveiligde methode te zijn.

Een andere methode is een passwordmanager of wachtwoordmanager. Dit is een app of programma waarmee je alle wachtwoorden op kan slaan op een plaats. Op die manier heb je dus nog maar een inlogcode nodig waarmee je bij alle andere wachtwoorden kan komen. Natuurlijk is dit nog steeds niet waterdicht, maar het is in ieder geval al een veel beter oplossing dan alle andere oplossingen die we hierboven hebben genoemd. Ook bij een passwordmanager is het de bedoeling dat er sterke inloggegevens gebruikt. Wanneer je dat niet doet, is het nog steeds makkelijk voor hackers om in het systeem te komen. Ook dan hebben ze direct alle inlognamen en inloggegevens. Hiermee is het wel een stuk makkelijker geworden om voor elke website een ander wachtwoord te genereren. Hieronder gaan we kijken naar een aantal wachtwoordmanagers en wanneer deze programma’s goed zijn om te gebruiken.

Wachtwoordmanagers.

Lastpass: Een van de bekendste en meeste gebruikte apps is Lastpass. Dit programma slaat wachtwoorden en inloggegevens op in een eigen cloud en bewaart deze op die manier. Ook biedt Lastpass een hoop andere functies. Lastpass vult bijvoorbeeld automatisch gegevens in wanneer je online een formulier moet invullen, maar geeft ook een functie die eens per drie maanden het wachtwoord automatisch veranderd. Op die manier kan het dus bijna niet beter beveiligd zijn. Ook is het zo dat Lastpass werkt met een tweestapsverificatie. Dat houdt dus in dat hij dubbel beveiligd is.

Password Boss: Een ander bekend programma om inloggegevens te bewaren is Password Boss. Ook dit programma slaat jouw inloggegevens op zodat je deze zelf niet allemaal hoeft te onthouden. Daarnaast zorgt het programma er voor dat er een speciale plug in, in bepaalde browsers wordt geplaatst die het allemaal nog makkelijker maakt. Deze zorgt er voor dat er automatisch inloggegevens worden ingevuld bij websites waarbij het nodig is. Op die manier wordt alles dus veilig opgeslagen. Helaas beschikt Password Boss niet over een tweestapsverificatie.

Sticky Password is een eenvoudige passwordmanager die voor jou de inloggegevens noteert en bewaart. Dit is een gratis programma wat iedereen kan downloaden. Sticky Password heeft een eenvoudige layout waar door het voor iedereen makkelijk te begrijpen is en eenvoudig gemaakt wordt om inloggegevens te bewaren in een bestand. De app werkt zowel met een wachtwoord als met een biometrische authenticatie. Verschillende mogelijkheden dus om bij je wachtwoorden te komen wanneer je deze nodig hebt.

Keeper is een wat groter bedrijf dat ook zorgt voor het opslaan van inloggegevens van grote bedrijven. Dat betekent niet dat particulieren het niet kunnen gebruiken. Ook bij particulieren is het een van de meest gebruikte programma’s om inloggegevens op te slaan. Ook Keeper gebruikt tweestapsverificatie wat het een stuk veiliger maakt om te gebruiken. Ook kun je bij Keeper een bestand slepen naar het programma waar de inloggegevens in staan. Keeper haalt dan zelf alle inloggegevens hier uit en verwerkt deze in het programma. Helaas is Keeper niet gratis wat het wellicht minder positief maakt voor verschillende personen.

Al met al zijn er dus voldoende programma’s die kunnen helpen met het bewaren van inloggegevens om de internetbeveiliging te verhogen. Voor een compleet overzicht van alle wachtwoordmanagers kun je onze homepagina bezoeken. Ook gaan we kijken naar nog een aantal tips om de inloggegevens sterk te krijgen.

Sterke inloggegevens.

Om sterke inloggegevens te krijgen voor het programma dat de inloggegevens bewaart. Is het belangrijk dat de inlogcode niet minder dan 8 karakters bezit. Ook is het handig om zoveel mogelijk symbolen te gebruiken. Niet elk symbool mag bij elke site dus let er op dat je wel de juiste symbolen gebruikt. Een andere tip kan zijn om een wachtwoord zin in te vullen. Een zin is eenvoudig om te onthouden en hoe meer karakters, hoe minder makkelijk het is om de gegevens te kraken. Nog een belangrijke tip is om geen persoonlijke gegevens te gebruiken. De naam van de hond bijvoorbeeld. Hackers kunnen op social media uitvinden hoe de dieren heten en dit alsnog gebruiken. Ook kunnen kennissen verkeerde bedoelingen hebben en op deze manier inbreken op jouw websites. De laatste tip is om met regelmaat de inlognaam en -code te veranderen. Op deze manier wordt het ook weer moeilijker gemaakt om deze te hacken.

Tot slot.

Er zijn een hoop mogelijkheden om gegevens beter te beschermen, maar waterdicht zal het bijna nooit kunnen worden. Toch is het zo dat de bovenstaande tips enorm veel kunnen helpen bij het voorkomen van inbreuk op de privacy. Niemand wil zijn of haar gegevens op straat een daarom is het belangrijk om zo goed mogelijk beveiligd te zijn op het internet. Begin daarom vandaag al met, om voor elke website een ander wachtwoord te gebruiken. Succes!